Nepal – Mandala Życia

Oswajamy się z odmiennością geograficzną i kulturową.

Z lotniska jedziemy do hotelu Vajra w klimatycznej buddyjskiej części miasta, blisko Świątyni Swyambunath. Jest to zaciszne, zielone miejsce, z dala od zgiełku miasta, a jeżeli chcielibyście wybrać się do turystycznej dzielnicy Thamel, można tam pójść spacerem (15-20 minut)

Po południu wybierzemy  się na spotkanie organizacyjne do przepięknej sali z mozaiką na suficie. Zapoznamy się z miejscem i sobą nawzajem. Wieczorem, udamy się „na miasto” – przed nami pierwsze doznania kulinarne i społeczne w Nepalu.

Zwiedzamy Kathmandu przez pryzmat trzech najważniejszych świątyń: Swyambunath, Pashupatinath, Boudhanath;. Wszystkie te miejsca są na liście dziedzictwa światowego UNESCO.

Świątynia Swyambunath oraz Boudhanath to buddyjskie stupy – jedne z największych w Azji. Swyambunath czyli Świątynia Małp (uwaga na małpy, które potrafią podejść blisko i np. wyrwać coś z rąk) to bardzo stara świątynia, do której wchodzimy po 365 schodach. Ze wzgórza roztacza się widok na całe miasto. W kompleksie znajduje się także świątynia hinduistyczna – to dowód na pokojowe współistnienie ze sobą tych religii. Co ważne: każdą stupę obchodzimy w lewą stronę.

Boudhanath to magiczne i pełne dobrej energii miejsce. W obrębie świątyni warto wejść do któregoś z otaczających ją budynków i popatrzeć na oczy Bhuddy z góry. Widok zapiera dech w piersiach. Wszędzie słychać dźwięki mantr, czuć zapach palonych kadzideł. Będziemy mogli wejść do wybranego przez siebie klasztoru, takiego który nas przyciągnie i być może tam dostaniemy błogosławieństwo od Lamy.

Będziemy mogli nabyć nepalski zestaw do oczyszczania domu ze złych energii i duchów, który tutaj przyrządzany jest ze specjalnej rośliny, palonej ( sproszkowanej) w miejscu, które chcemy podnieść wibracyjnie.

Pashupatinath to świątynia hinduistyczna poświęcona bogu Shiwie. Wg legendy przybywał on tutaj w zamierzchłych czasach, żeby polować na jelenie. Na samej górze kompleksu znajduje się park, w którym wciąż jelenie żyją na dziko. Pashupatinath to miejsce szczególne – w kompleksie na gatach paone, są bowiem zwłoki wyznawców hindu. Do głównej świątyni (z charakterystycznym złotym dachem i złotym cielcem) wejść mogą tylko wyznawcy tej religii. Pozostali mogą obserwować rytuały pogrzebowe z drugiej strony – świątynia usytuowana jest nad rzeką Bagmati. Schodami idziemy w górę i przechodzimy aleją z wieloma posągami, symbolicznymi grobowcami żon Shiwy. i innymi zabudowaniami.

To miejsce na długo pozostaje w pamięci.

W trakcie zwiedzania odwiedzimy także buddyjską szkołę rysowania mandal. Tu poznamy na czym polega filozofia i fenomen Mandali. Od tego momentu, posiadając niezbędną wiedzę przekazaną przez Mnichów, każdy z nas rozpoczyna świadome malowanie swojej mandali życia, które będzie się działo w czasie tej Wyprawy Przemian.

Woda to żywioł emocji i kobiecej energii ( którą ma w sobie każdy bez względu na płeć). Zaczynamy kontaktować się z tymi jakościami w nas. Po śniadaniu jedziemy na punkt startowy raftingu na rzece Trisuli. Ta ponad 3 godzinna podróż dostarczy nam wiele emocji, zabawy i wrażeń!  Orzeźwieni, ze zrzuconymi napięciami i czystszą głową przemieszczamy się w kierunku Pokhary.

To malownicze i piękne miasto położone nad jeziorami (jedno w centrum miasta: Phewa). Widać stąd majestatyczne himalajskie szczyty np. przy dobrej pogodzie świętą górę Fishtail (Machapuchare). Nad miastem góruje wzgórze, na którym zbudowana została World Peace Stupa – przepiękna buddyjska stupa z kilkoma złotymi posągami Bhuddy.

Dzień rozpoczynamy od pracy z ciałem. Po śniadaniu zabieramy karimaty nad jeziorko i w zacisznym miejscu doświadczamy TRE. Jest to praktyka uwalniania ciała od napięć, której głównym celem jest autoregulacja organizmu. Kilka prostych ćwiczeń i pozycje uruchamiające drżenia autogeniczne w naszym ciele dają uczucie odprężenia. TRE  to metoda przywracania żywotności ciału. Jej regularne stosowanie uwalnia od migren, premamentnych bóli ciała, stanów lękowych, poczucia oddzielenia, polepszają kontakt z ciałem i własną emocjonalnością. Co z kolei wpływa na poczucie pewności siebie.

DZIEŃ 6: DO NATURY.

Z większym dostępem do swoich emocji i kontaktem z wewnętrznym rytmem ruszamy do Kande (1770m), skąd zaczynamy naszą przygodę – trzydniowy trek – w głąb natury ( własnej i Matki Natury). To wspaniała okazja do zaproszenia ciała i ducha do ruchu. W oswajaniu się w  Tu i Teraz, bycia obecnym i żywym. Będziemy mogli to obserwować po blasku, który wzmacnia się w naszych oczach z każdym dniem.  To szansa na połączenie się z tym, za czym tęsknimy gdzieś głęboko wewnątrz. Dziś docieramy do Australian Camp (2229 m) – idziemy w górę po zboczu wzniesienia, a przed nami rozpościera się przepiękny widok na okolicę. Nocujemy w lokalnym schronisku.

Pierwszy dzień trekkingu zajmuje tylko ok 2-3 godziny. Wchodzimy po kamiennych schodach w górę, które czasami zamieniają się w ścieżkę. Zabieramy plecaki i wygodne buty ( listę do zabrania wysyłamy w mailu ).

Otuleni panoramą Himalajów zasiadamy do kręgu.

Poranek każdy zaczyna wtedy kiedy chce 🙂 Po śniadaniu ruszamy do Bandipur. Jedziemy do małego newarskiego miasteczka położonego między Kathmandu i Pokharą, ale nie przy głównej drodze, wybieramy trasę nieco na uboczu. Historia tego miejsca jest bardzo ciekawa. Podobno zostało założone przez rzemieślników Newarów, którzy zbudowali Bhaktapur – jedno z trzech miast królewskich w Kathmandu Valley. W Bandipur widzimy charakterystyczną newarską architekturę, przepiękne zdobienia domów (płaskorzeźby, misterne drewniane okna). Główna uliczka to ciąg małych restauracyjek, hoteli, sklepików. Czasami przed którymś z budynków lokalna gospodyni robi precle z mąki ryżowej – pycha! Leniwie i bez pośpiechu zwiedzamy Bandipur. To moment na kupienie pamiątek dla bliskich.

Dla chętnych odwiedziny u lokalnego ajurwedy. Będzie można odbyć wizytę, w czasie której starszy Pan lub jego syn, którzy zajmują się “leczeniem” ludzi holistycznie doradzą jakie zioła wspomogą pracę organizmu, by wesprzeć go w powrocie do pełni sił i zdrowia.

Nocujemy w rodzinnym małym hoteliku Organic Home (ze śniadaniem), w którym Gospodyni świetnie gotuje! Będziemy mogli po raz kolejny docenić smaki i aromaty Nepalskiej kuchni wegetariańskiej.

Poranna praca z ciałem, w coraz większej spójności ze zrozumieniem dla swojej Mandali Życia, która ma odbicie również w tym jak czujemy się w i ze swoim ciałem. Po śniadaniu idziemy na koncert ciszy na pobliskie wzgórze górujące nad miastem. ok 0,5 godziny.  Wejście jest łagodne, a na szczycie wita nas piękny widok na okolicę. Dla nas to moment ponownego zatrzymania w kolejnym dniu, gdyż zawsze warto zacząć dzień od pobycia w stanie “zatrzymania”.  To miejsce z niezwykłą energią, dobre do medytacji czy jogi, dlatego my poznamy czym jest koncert ciszy i jak wiele można na nim usłyszeć.

Na wzgórzu jest maleńka świątynka hinduistyczna. Często można tu spotkać pasterzy kóz, którzy na jednym ze zboczu góry pasą swoje stada. Wspaniale jest posiedzieć w ciszy wśród drzew z widokiem na Bandipur w dole, a w oddali na pola ryżowe i domy.

Po południu czas na świetną zabawę. Uczymy się gotować po nepalsku – warsztat kuchni nepalskiej pod okiem naszej kulinarnej pasjonatki – gospodyni da nam dużą dawkę wiedzy w tym temacie. Będziemy mogli przywieźć do domu nie tylko aromatyczne przyprawy, ale też kulinarne tipy, którymi będziemy mogli zaskoczyć rodzinę i znajomych.

Na obiado-kolację jemy to, co sami ugotowaliśmy. Mniam, mniam!

Nocujemy w Organic Home.

Po śniadaniu wracamy do Kathmandu. Tu po zakwaterowaniu w hotelu pracujemy z osobistymi mandalami, które tak naprawdę tworzyły się w nas od początku przyjazdu. To materialny obraz tego, co przeżyliśmy przez ten czas, tego co umarło i narodziło się w nas. Po południu mamy czas wolny, idziemy na ostatnie zakupy, spotkania i miejsca mocy. Wieczorem spotkamy się na kolacji pożegnalnej w lokalnej restauracji.

Czas już pożegnać Nepal fizycznie, bo duchowo i energetycznie jest już w nas 😉

Przestrzeń na “swoje”, czyli całkowicie wolny dzień, gdzie każdy wedle uznania podąży za swoim. Można wejść w nepalską społeczność, udać się na zakupy, pomedytować przy pobliskiej świątyni, spędzić czas razem z osobami z grupy, podziękować sobie za tę prawie dwu tygodniową wymianę doświadczeń i jak to mówią Nepalczycy “tego, na co nasze dusze umówiły się kiedyś” …by obdarować się na tej właśnie Wyprawie Przemian.

Jedziemy na lotnisko – musimy być na nim na 3 godziny przed odlotem.

Z głowami pełnymi wrażeń i nowych doświadczeń wracamy do kraju.

DZIEŃ 13 – POWRÓT DO DOMU

Lądujemy w Warszawie. Po przylocie do domu, zabieramy się za praktyki ugruntowujące nas. Robimy pranie, sprzątanie, warto zabrać się za rzeczy, które średnio lubimy, by “wylądować” po Wyprawie. Np. umyć okna lub zasiąść do rozliczeń 😉

Warto też zjeść zupę cebulową:)

Dzielimy się z bliskimi, tym co w nas, nowym spojrzeniem, świeżością i lekkością,
a to, co jeszcze kiełkuje i dojrzewa podlewamy codzienną serdecznością.

A pojawiające się sytuacje pokazują nam wypracowaną na Wyprawie Przemian wolność i możliwości.

Do zobaczenia!